Drobne skaleczenia   

Objawy: małe krwawienia
Leczenie: ranę należy zdezynfekować 3% wodą utlenioną
i zasypać pabiamidem, bobki są twarde i małe


Zatwardzenie   

Objawy: zwierzątko ma wzdęty brzuszek, z trudem się wypróżnia
Leczenie: zwiększamy ilość jabłek i marchwi

Rozwolnienie   

Objawy: kał jest konsystencji rozluźnionej
Leczenie: podajemy tarte jabłko i suchary lub rozgotowany
ryż (jeśli powodem jest nieodpowiednia dieta)
W rzadkich przypadkach biegunka może być objawem choroby
Tyzzer'a i być poważnym problemem jeśli zostanie zignorowana.
Jeśli problem ten jest spowodowany przez infekcje, należy
odseparować chorego myszoskoczka od stada i udać się z nim do
weterynarza. Należy również wymyć cały zbiornik, w którym
mieszkają myszoskoczki wraz z jego wyposażeniem. Przed kontaktem
z innymi myszoskoczkami należy dokładnie umyć ręce. W tym przypadku
leczenie rzadko przynosi efekty i zwierzątko zwykle umiera w przeciągu
24 godzin. Podanie zdrowym myszoskoczkom antybiotyków jest skuteczne
w hamowaniu rozprzestrzeniania się tej choroby. Biegunka jest tylko
jednym z objawów choroby Tyzzer'a i może się nie pojawić. Innym
symptomem może być paraliż. Biegunka może być również objawem takich
chorób jak listerioza oraz salmonelloza. Obie powinny być leczone w
ten sam sposób co choroba Tyzzer'a i mogą się one przenosić na człowieka.


Zapalenie mózgu   

Objawy: gryzoń nieprawidłowo trzyma głowę, przechylając
ją w jedną stronę, ma zaburzenia równowagi
Leczenie: należy uśpić zwierzę gdyż leczenie nie daje
rezultatu. Porównaj z udarem mózgu opisanym poniżej.


Robaczyce   

W przewodzie pokarmowym myszoskoczka mogą występować
różne pasożyty wewnętrzne, które nie zawsze powodują
widoczne objawy chorobowe. Pasożyty dostają się do
organizmu zwierzęcia wraz z zanieczyszczoną paszą. Jeśli
Twój myszoskoczek ma "robaki" należy udać się z nim do
weterynarza. Zabiegi profilaktyczne polegają głównie na
stałym utrzymywaniu klatki w czystości.


Infekcje oczu   

Pierwszym objawem jest wielogodzinne mrużenie oczu,
sklejanie się powiek, łzawienie, czasem wydzielina
ropna, zapuchnięcie powiek. Myszoskoczek drapiąc się
w oko pogarsza tylko swój stan. Infekcja jest szybko
postępująca i często zauważona za późno. Konieczna
jest wizyta u weterynarza, który powinien przepisać
odpowiednie krople do oczu. Choroba wcześnie rozpoznana
daje szanse wyleczenia.


Ropień (wrzód)    Ropień powstaje, kiedy w miejscu rany
powstaje infekcja bakteryjna i pod skórą wytwarza się
ognisko ropne. Ropa z wrzodu powinna być odciągnięta
przez weterynarza (czasem nawet kilkakrotnie). Konieczne
jest też podanie antybiotyków. Niektóre wrzody pękają
zanim zostaną leczone, może to spowodować ostrą infekcje
i w następstwie śmierć myszoskoczka. Wtedy trzeba
natychmiast zastosować leczenie antybiotykami. Jeśli
ropień zostanie wcześnie zauważony i odpowiednio leczony,
rokowania są pomyślne.


Rak gruczołu zapachowego   

Występuje głównie u starszych samców, jednak są znane
również przypadki u samic. Początkowy objaw to mała twarda
narośl na gruczole zapachowym znajdującym się na brzuchu,
która rośnie z czasem. Gdy guz się powiększa, staje się
irytujący dla myszoskoczka, który czasem może się gryźć.
Guz może również krwawić, co jest powodem infekcji. Odpowiednio
duży guz może zostać wycięty przez weterynarza i zaszyty przy
użyciu samoczynnie rozpuszczających się szwów. Myszoskoczek będzie
się czuć obolały przez kilka dni. Należy go wtedy obserwować,
czy nie rozgryza szwów. Prawdopodobieństwo śmierci myszoskoczka
pod narkozą jest znikome, jednak należy sobie zdawać sprawę z
istnienia takiego ryzyka. Rak na innych innych częściach ciała
zdaża się rzadziej i w wielu przypadkach może zostać skutecznie
zoperowany. Leczenie raka narządów wewnętrznych nie jest możliwe,
w tym przypadku cierpiące zwierzę należy uśpić


Choroby ucha środkowego
   
Przypadłość typowa dla starszych myszoskoczków. Objawem
jest nienaturalne przechylanie głowy przez zwierzątko.
Problemy te powoduje najczęściej cysta w uchu, które są
częste u myszoskoczków. Następstwem znajdującej się w uchu
cysty jest infekcja, która sprawia, że gryzoń ma problemy z
utrzymaniem równowagi. Sama cysta nie nadaje się do leczenia,
jednak infekcja jest uleczalna. Leczenie polega na podawaniu
antybiotyków i zastrzyków o działaniu przeciwzapalnym. W
większości przypadków choroby tej nie da się wyleczyć całkowicie,
jednak z czasem myszoskoczek nauczy się radzić z tym problemem.
Infekcje takie mogą się nawracać, a nieleczone sprawiają, że
zwierzątko nie jest w stanie sobie poradzić z podstawowymi
czynnościami, co w wyniku prowadzi do jego śmierci.


Przerost zębów   

Może mieć miejsce jeśli zwierzę straciło jeden z siekaczy
lub u starszych myszoskoczków, które nie wykazują już takiego
zapału do ich tępienia niż za młodu. Pierwszym objawem jest
szybkie chudnięcie. Aby zapobiec przerostowi zębów należy stale
kontrolować ich stan. Leczenie polega na obcięciu siekaczy przez
weterynarza, co nie nie jest dla myszoskoczków bolesne.


Katarakta   

Jest rzadką chorobą u myszoskoczków. Polega na traceniu
przez soczewkę oka jej przejrzystości, co stopniowo coraz
bardziej ogranicza zwierzątku możliwość widzenia. Początkowo
można zaobserwować zamglenie oka lub jego poszarzenie. Z czasem
gdy choroba się nasili, oko nabiera mlecznego koloru. Katarakta
może być wywołana przez cukrzycę lub być uwarunkowana na podłożu
genetycznym. Katarakta może być objawem poważniejszej choroby i
powinna być skonsultowana z lekarzem weterynarii. Jeśli ten uzna,
że katarakty nie wywołała żadna choroba może to oznaczać skłonności
genetyczne i taki myszoskoczek nie powinien być rozmnażany. Katarakta
może być również spowodowana wsobnym kojarzeniem się par, czyli
rozmnażaniem się myszoskoczków z innymi zbyt blisko spokrewnionymi
osobnikami. Myszoskoczek z kataraktą będzie wciąż sobie świetnie radzić
w życiu, warto jednak usunąć z zamieszkiwanego przez myszoskoczki
zbiornika przeszkody, o które mógłby się zranić.


Roztocza   

Występowanie roztoczy na skórze myszoskoczków jest bardzo
rzadkie i może być leczone za pomocą powszechnie dostępnych
w sklepach zoologicznych posypek przeznaczonych do tego celu.
Klatka powinna być dokładnie wyczyszczona i zdezynfekowana
wrzątkiem w celu zapobieżenia nawrotowi problemu (w przypadku
terrarium i akwarium może być to problematyczne, gdyż szkło
może pęknąć w kontakcie z gorącą wodą). Poważniejsze przypadki
mogą być leczone przez weterynarza.


Udar mózgu   

Podobnie jak u ludzi, udary mogą się zdarzać starszym
myszoskoczkom. Objawem może być jednostronny paraliż lub
osłabienie. Należy wtedy zapewnić zwierzątku ciepło i jak
najbardziej komfortowe warunki. W niektórych przypadkach
udar może się powtórzyć w krótkim odstępie czasu i wtedy
zwierzątko zwykle umiera. W pozostałych przypadkach myszoskoczek
może w mniejszym lub większym stopniu powrócić do sprawności.
Należy jednak do tego czasu umożliwić myszoskoczkowi jedzenie i
picie do czasu, aż sam będzie mógł sobie z tym poradzić.


Złamania   

Złamania u myszoskoczków są stosunkowo częste i zwykle zrastają
się same bez żadnego leczenia. W większości przypadków myszoskoczki
wracają do nich do pełnej sprawności. Złamania takie zrastają się
zwykle w ciągu dwóch tygodni. Jeżeli jednak złamanie jest otwarte
lub pojawiają się oznaki infekcji, należy udać się do weterynarza.
Należy się upewnić, że myszoskoczek ze złamaną kończyną ma możliwość
jedzenia i picia. Zwierzątko ze złamaną łapką może mieć problemy z
utrzymaniem pokarmu. Jeżeli taki problem wystąpi możesz w miarę
możliwości pomóc swojemu podopiecznemu do czasu, aż mu się polepszy.
Poważniejsze złamania kończyn mogą być oznaką, że dieta myszoskoczka
jest uboga w wapń lub inne minerały. Należy wtedy podawać zwierzątkom
do jedzenia rybie ości lub suchą karmę dla psów.


Grzybica   

Grzybice u myszoskoczków są bardzo rzadkie, jednak mogą się
nią zarazić również ludzie. Objawem jest koliste łysienie i
pokrywanie się skóry strupami. Może się przenosić z wiórów i
siana. Weterynarz może potwierdzić wystąpienie tej choroby i
zaaplikować odpowiednie maści lub, w poważniejszych przypadkach,
antybiotyki. Aby zapobiec nawrotom należy dokładnie umyć i
zdezynfekować klatkę. Myszoskoczek zaatakowany przez grzybicę,
jak i inne, które miały z nim bezpośredni kontakt, powinny być
odizolowane od reszty grupy. Po kontakcie z myszoskoczkami
podejrzewanymi o grzybicę należy zawsze umyć dokładnie ręce.


Utrata ogona   

Ogon myszoskoczka jest bardzo wrażliwy i nieodpowiednie
łapanie go może spowodować jego oderwanie. Zwykle jednak
dochodzi do zerwania skóry, przy czym kość zostaje nienaruszona.
W takim przypadku po kilku dniach kość zasycha i odpada sama, a
ranka samoczynnie się goi. Myszoskoczek bez ogona z czasem uczy
się sobie radzić, jednak zwykle nie jest tak sprawny jak przed
jego utratą, gdyż ogon odgrywa ogromną rolę przy utrzymywaniu
równowagi i służy jako ster podczas skoków. Samo zerwanie skóry
jest dla myszoskoczka bardzo nieprzyjemnym uczuciem i zwierzątko
po tym może skutecznie zrazić się do swojego opiekuna.


Atak padaczkowy   

Niektóre myszoskoczki mają skłonność do takich ataków.
W większości przypadków są one wynikiem stresu, przebywania w obcym
otoczeniu, nieodpowiedniego trzymania i występują raczej u młodych
myszoskoczków. Zwierzątko zaczyna się trząść, uszy przylegają do głowy,
myszoskoczek może się również ślinić. Jeśli wystąpią takie objawy należy
niezwłocznie umieścić zwierzę w klatce, a ją samą ustawić w cichym i
spokojnym miejscu. Po kilku minutach myszoskoczek sam wybudzi się z
transu i zajmie się swoimi sprawami. Większość gerbili wyrasta z tych
skłonności z wiekiem. Nie powinno się rozmnażać myszoskoczków zaatakowanych
tą chorobą, gdyż może się przenosić na późniejsze pokolenia. Odnotowano
kilka przypadków śmierci tych zwierząt na skutek ataku, jednak przypadki
takie są niezwykle rzadkie i często są następstwem innych schorzeń, jak
na przykłąd rak mózgu.