Drobne skaleczenia
Objawy: małe krwawienia Leczenie: ranę należy zdezynfekować 3% wodą utlenioną i zasypać pabiamidem, bobki są twarde i małe
Zatwardzenie
Objawy: zwierzątko ma wzdęty brzuszek, z trudem się wypróżnia Leczenie: zwiększamy ilość jabłek i marchwi
Rozwolnienie
Objawy: kał jest konsystencji rozluźnionej Leczenie: podajemy tarte jabłko i suchary lub rozgotowany ryż (jeśli powodem jest nieodpowiednia dieta) W rzadkich przypadkach biegunka może być objawem choroby Tyzzer'a i być poważnym problemem jeśli zostanie zignorowana. Jeśli problem ten jest spowodowany przez infekcje, należy odseparować chorego myszoskoczka od stada i udać się z nim do weterynarza. Należy również wymyć cały zbiornik, w którym mieszkają myszoskoczki wraz z jego wyposażeniem. Przed kontaktem z innymi myszoskoczkami należy dokładnie umyć ręce. W tym przypadku leczenie rzadko przynosi efekty i zwierzątko zwykle umiera w przeciągu 24 godzin. Podanie zdrowym myszoskoczkom antybiotyków jest skuteczne w hamowaniu rozprzestrzeniania się tej choroby. Biegunka jest tylko jednym z objawów choroby Tyzzer'a i może się nie pojawić. Innym symptomem może być paraliż. Biegunka może być również objawem takich chorób jak listerioza oraz salmonelloza. Obie powinny być leczone w ten sam sposób co choroba Tyzzer'a i mogą się one przenosić na człowieka.
Zapalenie mózgu
Objawy: gryzoń nieprawidłowo trzyma głowę, przechylając ją w jedną stronę, ma zaburzenia równowagi Leczenie: należy uśpić zwierzę gdyż leczenie nie daje rezultatu. Porównaj z udarem mózgu opisanym poniżej.
Robaczyce
W przewodzie pokarmowym myszoskoczka mogą występować różne pasożyty wewnętrzne, które nie zawsze powodują widoczne objawy chorobowe. Pasożyty dostają się do organizmu zwierzęcia wraz z zanieczyszczoną paszą. Jeśli Twój myszoskoczek ma "robaki" należy udać się z nim do weterynarza. Zabiegi profilaktyczne polegają głównie na stałym utrzymywaniu klatki w czystości.
Infekcje oczu
Pierwszym objawem jest wielogodzinne mrużenie oczu, sklejanie się powiek, łzawienie, czasem wydzielina ropna, zapuchnięcie powiek. Myszoskoczek drapiąc się w oko pogarsza tylko swój stan. Infekcja jest szybko postępująca i często zauważona za późno. Konieczna jest wizyta u weterynarza, który powinien przepisać odpowiednie krople do oczu. Choroba wcześnie rozpoznana daje szanse wyleczenia.
Ropień (wrzód) Ropień powstaje, kiedy w miejscu rany powstaje infekcja bakteryjna i pod skórą wytwarza się ognisko ropne. Ropa z wrzodu powinna być odciągnięta przez weterynarza (czasem nawet kilkakrotnie). Konieczne jest też podanie antybiotyków. Niektóre wrzody pękają zanim zostaną leczone, może to spowodować ostrą infekcje i w następstwie śmierć myszoskoczka. Wtedy trzeba natychmiast zastosować leczenie antybiotykami. Jeśli ropień zostanie wcześnie zauważony i odpowiednio leczony, rokowania są pomyślne.
Rak gruczołu zapachowego
Występuje głównie u starszych samców, jednak są znane również przypadki u samic. Początkowy objaw to mała twarda narośl na gruczole zapachowym znajdującym się na brzuchu, która rośnie z czasem. Gdy guz się powiększa, staje się irytujący dla myszoskoczka, który czasem może się gryźć. Guz może również krwawić, co jest powodem infekcji. Odpowiednio duży guz może zostać wycięty przez weterynarza i zaszyty przy użyciu samoczynnie rozpuszczających się szwów. Myszoskoczek będzie się czuć obolały przez kilka dni. Należy go wtedy obserwować, czy nie rozgryza szwów. Prawdopodobieństwo śmierci myszoskoczka pod narkozą jest znikome, jednak należy sobie zdawać sprawę z istnienia takiego ryzyka. Rak na innych innych częściach ciała zdaża się rzadziej i w wielu przypadkach może zostać skutecznie zoperowany. Leczenie raka narządów wewnętrznych nie jest możliwe, w tym przypadku cierpiące zwierzę należy uśpić
Choroby ucha środkowego Przypadłość typowa dla starszych myszoskoczków. Objawem jest nienaturalne przechylanie głowy przez zwierzątko. Problemy te powoduje najczęściej cysta w uchu, które są częste u myszoskoczków. Następstwem znajdującej się w uchu cysty jest infekcja, która sprawia, że gryzoń ma problemy z utrzymaniem równowagi. Sama cysta nie nadaje się do leczenia, jednak infekcja jest uleczalna. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków i zastrzyków o działaniu przeciwzapalnym. W większości przypadków choroby tej nie da się wyleczyć całkowicie, jednak z czasem myszoskoczek nauczy się radzić z tym problemem. Infekcje takie mogą się nawracać, a nieleczone sprawiają, że zwierzątko nie jest w stanie sobie poradzić z podstawowymi czynnościami, co w wyniku prowadzi do jego śmierci.
Przerost zębów
Może mieć miejsce jeśli zwierzę straciło jeden z siekaczy lub u starszych myszoskoczków, które nie wykazują już takiego zapału do ich tępienia niż za młodu. Pierwszym objawem jest szybkie chudnięcie. Aby zapobiec przerostowi zębów należy stale kontrolować ich stan. Leczenie polega na obcięciu siekaczy przez weterynarza, co nie nie jest dla myszoskoczków bolesne.
Katarakta
Jest rzadką chorobą u myszoskoczków. Polega na traceniu przez soczewkę oka jej przejrzystości, co stopniowo coraz bardziej ogranicza zwierzątku możliwość widzenia. Początkowo można zaobserwować zamglenie oka lub jego poszarzenie. Z czasem gdy choroba się nasili, oko nabiera mlecznego koloru. Katarakta może być wywołana przez cukrzycę lub być uwarunkowana na podłożu genetycznym. Katarakta może być objawem poważniejszej choroby i powinna być skonsultowana z lekarzem weterynarii. Jeśli ten uzna, że katarakty nie wywołała żadna choroba może to oznaczać skłonności genetyczne i taki myszoskoczek nie powinien być rozmnażany. Katarakta może być również spowodowana wsobnym kojarzeniem się par, czyli rozmnażaniem się myszoskoczków z innymi zbyt blisko spokrewnionymi osobnikami. Myszoskoczek z kataraktą będzie wciąż sobie świetnie radzić w życiu, warto jednak usunąć z zamieszkiwanego przez myszoskoczki zbiornika przeszkody, o które mógłby się zranić.
Roztocza
Występowanie roztoczy na skórze myszoskoczków jest bardzo rzadkie i może być leczone za pomocą powszechnie dostępnych w sklepach zoologicznych posypek przeznaczonych do tego celu. Klatka powinna być dokładnie wyczyszczona i zdezynfekowana wrzątkiem w celu zapobieżenia nawrotowi problemu (w przypadku terrarium i akwarium może być to problematyczne, gdyż szkło może pęknąć w kontakcie z gorącą wodą). Poważniejsze przypadki mogą być leczone przez weterynarza.
Udar mózgu
Podobnie jak u ludzi, udary mogą się zdarzać starszym myszoskoczkom. Objawem może być jednostronny paraliż lub osłabienie. Należy wtedy zapewnić zwierzątku ciepło i jak najbardziej komfortowe warunki. W niektórych przypadkach udar może się powtórzyć w krótkim odstępie czasu i wtedy zwierzątko zwykle umiera. W pozostałych przypadkach myszoskoczek może w mniejszym lub większym stopniu powrócić do sprawności. Należy jednak do tego czasu umożliwić myszoskoczkowi jedzenie i picie do czasu, aż sam będzie mógł sobie z tym poradzić.
Złamania
Złamania u myszoskoczków są stosunkowo częste i zwykle zrastają się same bez żadnego leczenia. W większości przypadków myszoskoczki wracają do nich do pełnej sprawności. Złamania takie zrastają się zwykle w ciągu dwóch tygodni. Jeżeli jednak złamanie jest otwarte lub pojawiają się oznaki infekcji, należy udać się do weterynarza. Należy się upewnić, że myszoskoczek ze złamaną kończyną ma możliwość jedzenia i picia. Zwierzątko ze złamaną łapką może mieć problemy z utrzymaniem pokarmu. Jeżeli taki problem wystąpi możesz w miarę możliwości pomóc swojemu podopiecznemu do czasu, aż mu się polepszy. Poważniejsze złamania kończyn mogą być oznaką, że dieta myszoskoczka jest uboga w wapń lub inne minerały. Należy wtedy podawać zwierzątkom do jedzenia rybie ości lub suchą karmę dla psów.
Grzybica
Grzybice u myszoskoczków są bardzo rzadkie, jednak mogą się nią zarazić również ludzie. Objawem jest koliste łysienie i pokrywanie się skóry strupami. Może się przenosić z wiórów i siana. Weterynarz może potwierdzić wystąpienie tej choroby i zaaplikować odpowiednie maści lub, w poważniejszych przypadkach, antybiotyki. Aby zapobiec nawrotom należy dokładnie umyć i zdezynfekować klatkę. Myszoskoczek zaatakowany przez grzybicę, jak i inne, które miały z nim bezpośredni kontakt, powinny być odizolowane od reszty grupy. Po kontakcie z myszoskoczkami podejrzewanymi o grzybicę należy zawsze umyć dokładnie ręce.
Utrata ogona
Ogon myszoskoczka jest bardzo wrażliwy i nieodpowiednie łapanie go może spowodować jego oderwanie. Zwykle jednak dochodzi do zerwania skóry, przy czym kość zostaje nienaruszona. W takim przypadku po kilku dniach kość zasycha i odpada sama, a ranka samoczynnie się goi. Myszoskoczek bez ogona z czasem uczy się sobie radzić, jednak zwykle nie jest tak sprawny jak przed jego utratą, gdyż ogon odgrywa ogromną rolę przy utrzymywaniu równowagi i służy jako ster podczas skoków. Samo zerwanie skóry jest dla myszoskoczka bardzo nieprzyjemnym uczuciem i zwierzątko po tym może skutecznie zrazić się do swojego opiekuna.
Atak padaczkowy
Niektóre myszoskoczki mają skłonność do takich ataków. W większości przypadków są one wynikiem stresu, przebywania w obcym otoczeniu, nieodpowiedniego trzymania i występują raczej u młodych myszoskoczków. Zwierzątko zaczyna się trząść, uszy przylegają do głowy, myszoskoczek może się również ślinić. Jeśli wystąpią takie objawy należy niezwłocznie umieścić zwierzę w klatce, a ją samą ustawić w cichym i spokojnym miejscu. Po kilku minutach myszoskoczek sam wybudzi się z transu i zajmie się swoimi sprawami. Większość gerbili wyrasta z tych skłonności z wiekiem. Nie powinno się rozmnażać myszoskoczków zaatakowanych tą chorobą, gdyż może się przenosić na późniejsze pokolenia. Odnotowano kilka przypadków śmierci tych zwierząt na skutek ataku, jednak przypadki takie są niezwykle rzadkie i często są następstwem innych schorzeń, jak na przykłąd rak mózgu.
|